rasa psów

См. также в других словарях:

• nieczysty — nieczystyyści 1. «niezgodny z nakazami obowiązującej w danym środowisku etyki; nieuczciwy, podejrzany; rozwiązły, nieprzyzwoity, nieskromny, bezwstydny» Nieczyste interesy, zamiary. Dorobić się majątku w nieczysty sposób. Nieczyste życie.… …   Słownik języka polskiego

• brytan — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. brytannie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży, groźny pies (zwłaszcza łańcuchowy, podwórzowy) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczuć strach przed szarpiącym się na łańcuchu brytanem.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• alzacki — alzackiccy przym. od Alzacja ∆ Owczarek alzacki «pies z rasy dużych silnych psów o gładkiej, rzadziej szorstkiej lub kosmatej sierści i maści, najczęściej czarnej, czarnej podpalanej lub brunatnej, używanych jako psy obronne, policyjne, wojskowe …   Słownik języka polskiego

• bernard — m IV, DB. a, Ms. bernardrdzie; lm M. y «pies z rasy dużych, silnych psów z grupy dogów, o długim włosie, łaciatej, brązowo białej maści, tresowanych dawniej jako psy ratownicze w górach; bernardyn; w lm rasa tych psów» ‹od imienia› …   Słownik języka polskiego

• brodacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=D. «człowiek mający bujny zarost na dolnej części twarzy, człowiek brodaty» 2. lm B.=M. «zwierzę mające pęk dłuższej sierści pod pyskiem lub pęk piór na piersi lub na podgardlu» ∆ zootechn. Brodacz monachijski …   Słownik języka polskiego

• chart — m IV, DB. a, Ms. chartrcie; lm M. y «pies myśliwski z grupy psów gończych, używany do szczucia zwierzyny, głównie zajęcy i lisów; odznacza się wysmukłą budową, podłużną głową, długimi i cienkimi nogami, bystrym wzrokiem, a słabym węchem; (w… …   Słownik języka polskiego

• cocker-spaniel — [wym. kokerspaniel] m I, DB. cocker spaniela; lm M. e, D. i «pies z popularnej angielskiej rasy psów myśliwskich, o długiej, jedwabistej, łaciatej sierści różnej maści, krótkich nogach, długich, obwisłych uszach; używany do polowania na ptactwo… …   Słownik języka polskiego

• collie — [wym. koli] m ndm «pies z rasy dużych szkockich psów pasterskich, o długim, wąskim pysku, wysokich nogach i długiej, jedwabistej sierści maści biało żółto czarnej; rasa tych psów; owczarek szkocki» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• foksterier — m IV, DB. a, Ms. foksteriererze; lm M. y «pies z angielskiej rasy psów pokojowych, niewysokich, gładkowłosych i ostrowłosych, o sierści białej w czarne i żółte łaty; używany do polowania na lisy, dziki; w lm rasa tych psów» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• gryfon — m IV, DB. a, Ms. gryfonnie; lm M. y 1. «pies myśliwski z rasy psów spokrewnionej z wyżłami, charakteryzującej się wyraźną brodą i krzaczastymi brwiami; w lm rasa tych psów» Gryfon holenderski, włoski. 2. → I gryf ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• husky — [wym. haski] m ndm zootechn. «pies z lokalnej rasy psów pociągowych w płn. Kanadzie i na Alasce, pochodzących od psa eskimoskiego; także rasa tych psów» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego